Moje wspomnienie z dawnych lat dziecinnych i szkolnych to także ten pacierz

Wieczorny pacierz
M. Konopnicka




Zaszło już słonko

Wśród złotych zórz

Kleknij dziecino i rączki złóż


I pod blaskami

Tych jasnych gwiazd

Módl się o pokój

Dla naszych gniazd.



Módl się za kwiaty

 Rodzinnych pól

Za tych co płaczą

I cierpią ból





Módl się byś urósł

I nabrał sił

I braciom-ludziom

byś miłym był!





Módl się ,by dom ten

Wziął Bóg pod straż

I za mateńkę 

Mów ; Ojcze nasz...,,



***************************************************************************
Obrazki z sieci

http://lavieestbelleijatez.blogspot.com/

U naszej blogowej Judith obrazek jej postu tak we mnie obudził wspomnienie z czasów szkolnych, i nie bardzo już pamiętam skąd pamiętam ten wiersz, który śpiewaliśmy chyba na jakiś jasełkach, ale tak naprawdę to nie pamiętam czy tak było...choć treść ta zawsze do dziś mnie bardzo wzrusza. 

http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/9155/Poezje_dla_dzieci_11698MKD.pdf

To tu pod tym linkiem powyżej ten wiersz znalazłam

Dziś-uczczenie pamiątki ustanowienia Najświętszego Sakramentu czyli Boże Ciało

http://niezalezna.pl/56522-boze-cialo-tradycja-i-historia


Zadośćuczynienie za znieważanie Chrystusa w

 Najświętszym Sakramencie, 

Błędy heretyków oraz uczczenie pamiątki ustanowienia

 Najświętszego Sakramentu,

 która w Wielki Czwartek nie może być uroczyście

 obchodzona ze względu na powagę Wielkiego

 Tygodnia – tak brzmi uzasadnienie wprowadzenia

 uroczystości.

Trochę powtórki z historii tego Święta dla nas tu 

skopiowałam z netu bo sama niewiele o tym wiedziałam

Tradycja Bożego Ciała sięga roku 1246 i wiąże się z widzeniami św. Julianny z Cornillon, przeoryszy konwentu augustianek. Święta Julianna przekazała, że w trakcie objawień Jezus przykazał jej aby dołożyła wszelkich starań w celu ustanowienia święta ku czci Ciała i Krwi. Początkowo uroczystość została wprowadzona tylko lokalnie dla diecezji Liège. W 1252 r. Praktykowano ją już w całej Germanii. Z objawieniami św. Julianny z Cornillon zetknął się archidiakon Liège Jacques Pantaléon, który już jako papież Urban IV bullą Transiturus ustanowił dla całego Kościoła Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej.

Obrazki z sieci

Bulla Urbana IV nie została jednak ogłoszona ze względu na śmierć papieża, a uroczystość nie została oficjalnie ustanowiona. Uczynił to dopiero papież Jan XXII w 1317 roku. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej po raz pierwszy została wprowadzona w Polsce w 1320 roku, a za uroczystość powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie uznano ją dopiero w 1420 roku.

http://zobacz.slask.pl/_pokaz.php?id=12&galeria=__img/swannaprocesja/










Kliknąć na lik tam cała galeria zdjęć z procesji na naszej ślaskiej Górze Św Anny



Teraz jest juz 13,20 . Jestem po obiedzie ale to była tylko zupa pomidorowa. Za to upiekłam biszkopt, bo zadzwoniła przyjaciółka z zapytaniem czy może przyjechać, a jest na diecie.

U nas od lat w naszym kościele procesja jest po pierwszej mszy o godzinie 7 rano, czyli zaczynają procesję około 8 rano. A o 9 już zakończenie .

Zaspałam dziś przez te mistrzostwa w piłce nożnej hehe, i obudziły mnie odgłosy orkiestry tak dobrze mi się dziś spało. Ale zdążyłam jeszcze na zakończenie,(bliziutko mieszkam) i zostałam na drugiej mszy o godzinie 9. Ksiądz tym razem ubolewał nad małą ilością dzieci uczestniczących w tegorocznej procesji.

Kiedy przechodziłam koło domu mojego młodszego syna, rolety spuszczone we wszystkich oknach, i widocznie bractwo także jeszcze smacznie sobie spało.

Szkoda, bo ja lubiłam chodzić na procesję z dziećmi.

Pamiętam taką śmieszną sytuację;jak moja malutka Ewunia kiedy już płatków kwiatuszków w koszyczku nie miała, energicznym ruchem rzuciła koszyczek w sam środek procesji, hehe(ale miała chyba niecałe 3 latka).

Dziś na pogodę chyba nigdzie nie będzie można narzekać. U nas także było ślicznie, nie za gorąco i nie za chłodno..


Cudownego dnia
życzę wszystkim do mnie tu zaglądajacym

ogłada towarzyska

KULTURA OSOBISTA – SAVOIR VIVRE

Czym jest kultura osobista?Kultura osobista jest cechą, którą nabywa się w wyniku ciągłej pracy nad sobą przez całe życie. Jest ona pewną trwałą właściwością, określa zachowanie człowieka niezależnie od czasu, miejsca i okoliczności.

Co składa się na kulturę osobistą?

Na pojęcie kultury osobistej składa się wiele elementów. Jednym z nich jest ogłada towarzyska, czyli umiejętność prowadzenia rozmowy, pozdrawiania,





 zachowania się przy stole.

http://www.sciaga.pl/tekst/46700-47-kultura_jako_wyroznik_czlowieka

(....) Wpływ kultury widać jednak nie tylko w temacie produktów nadających się do spożycia. Także sposoby przyrządzania, podawania oraz zjadania posiłków ona warunkuje. Potrawy przygotowuje się na różne sposoby z różnymi dodatkami. Istnieją najrozmaitsze sposoby spożywania posiłków. Polacy jedzą nożem i widelcem, podczas gdy w Chinach jada się wyłącznie pałeczkami, a Etiopii rękami odrywa i zjada się kawałki placków. Podobnie rzecz ma się z piciem herbaty. Dla naszego rodaka napój ten jest normalnym, codziennie pitym do śniadania czy kolacji. Dla Chińczyków sposób jej parzenia i picia stanowi istny rytuał, natomiast Anglicy na filiżankę herbaty robią sobie specjalna przerwę w ciągu dnia. 
Wpływ kultury można także zauważyć podczas siadania do stołu oraz kolejności spożywania posiłków. My zasiadamy do stołu na krzesłach, Chińczycy i Japończycy z kolei na poduszkach w pozycji klęczącej spożywają posiłki.(...)

Także wygląd zewnętrzny jest ważnym elementem kultury osobistej.




Zagłoba


 Czyste ubranie, starannie uczesane włosy niezwykle dużo mówią

O człowieku, który swoim schludnym wyglądem wyraża szacunek wobec drugiej osoby i wobec samego siebie.



 Nie można jednak w dążeniu do bycia człowiekiem kulturalnym poprzestać jedynie na wyglądzie
i ogładzie towarzyskiej.

Może najważniejszym nawet wyróżnikiem osoby kulturalnej jest jej stosunek do drugiego człowieka. 





Życzliwość wobec innych, poszanowanie godności zarówno własnej, jak i osób ze swojego otoczenia, odpowiedzialne podejście do pracy czy dążenie do stworzenia dobrej atmosfery w domu i wśród znajomych, to także cechy człowieka kulturalnego.

Wiedza z wielu różnorodnych dziedzin, takich jak literatura, historia, sztuka, technika także zawiera się w pojęciu kultury osobistej.


 Człowiek kulturalny powinien brać udział w życiu kulturalnym — zwiedzać wystawy, czytać wartościowe książki, słuchać muzyki, 



aby móc przyswoić sobie dorobek minionych pokoleń i tak zdobytą wiedzę móc wykorzystać w życiu codziennym.

 Bowiem człowiek poprzez udział w kulturze staje się wrażliwszy i poszerza swoje horyzonty myślowe.

Widzimy więc jak wiele elementów składa się na pojęcie kultury osobistej i że nie możemy tego pojęcia sprowadzać wyłącznie do schludnej powierzchowności i dobrego zachowania się w towarzystwie.

**********************************************************

Tekst jest z sieci i wydawał mi się jakiś taki sztywny..

Po tym jak wkleiłam te obrazki zaraz  zrobił się taki bardziej ludzki hehe...

Życie nas zawsze czymś zaskakuje

Trzynaście lat temu jak sobie teraz wspominam do najmłodszych się juz nie zaliczałam ,
a życie wymagało czasem wysiłku ponad siły.

Mąż ciężko chory(nie dożył nawet rocznicy ślubu córki) ,Mama słaba i prawie umierająca(zmarła 2 tygodnie po ślubie), Bratowa przed ciężką operacją(która się tragicznie dla niej skończyła) i w takich warunkach i sytuacji rodzinnej moja córka 13 lat temu w wieku 20 latek (jej młodziutki żonkiś prawie równy wiekiem jedynie rocznik starszy).

Nawet nie miałam siły zastanawiać się co będzie z tymi młodymi tak bardzo zakochanymi, i co ich czeka, jakie życie małżeńskie . Przecież studiowali nie zarabiali jeszcze na swoje utrzymanie, jedynie Młody miał rentę po zmarłym bardzo młodo na raka po swoim ojcu. Matka wdowa sama niewiele zarabiała...

Napiszę innym razem o nich ..Zięć za granicą w delegacji, córka sama z dwójka małych dzieci, nie jest im łatwo, dużo przeszli z choroba synka który zachorował na białaczkę, i oby juz ta choroba u niego nigdy nie powróciła.. W piątek powrócił cały i zdrowy razem ze swoja klasa z zielonej szkoły ..ech życie..Wkleję tu parę zdjęć





zdjęcie  po ślubie w Urzędzie Stanu Cywilnego  13 lat temu





budowa własnego gniazda  i mieszkają już w swoim własnym . Jeszcze nie wszystko wykończone a już planują wyjazd na zachód. Ech ci młodzi..ja nie nadążam z tym tempem..


Z ostatniej chwili..

Jesteśmy umówione na pogaduchy. Cieszę się z tego spotkania. Nieczęsto się widujemy. Córka przyjedzie po mnie w drodze powrotnej z Zabrza, bo już 85 letnią ciocię męża odwiozła do Zabrza, którą się Córka ostatnio przez kilka miesięcy opiekowała, bo remontowali mieszkanie tej cioci, która jak na swój wiek jeszcze sama mieszka, i całkiem dobrze się trzyma, pomimo wielu dolegliwości jakie ma po ciężkim wypadku, kiedy to dawno temu zawalił się most w Zabrzu na którym nieszczęśliwie się wówczas znalazła.. 




Oliwka się cieszy z przyjazdu babci  i pokój Oliwki w ulubionym różowym kolorze mojej wnusi,i róże przed wejściem do ich domu

 zdjęcia dzisiejsze z mojej komórki

Ja mam swoją niedzielę. I cokolwiek by się działo nie oddam jej na potrzeby sprzątania, robienia zakupów i nadrabiania zaległości w najróżniejszych tematach. To jest mój dzień!

Poniżej nie moje teksty. Ale pasują mi tu dziś . Bo jakoś 

zmieniło się tak wiele od czasów mojej młodości w naszym życiu.

 Powiem wam kochani , ze nie wszystko było takie złe,

 a to co teraz także nie zawsze jest takie dobre ...





                         ***************

(...)Jako pierwsi odstąpili od sabatu niektórzy chrześcijanie w Rzymie i  Aleksandrii. Najpierw, aby odciąć się od Żydów i uniknąć prześladowań, gdyż Rzymianie brali chrześcijan za sektę żydowską, a później pod presją dominujących w starożytności kultów słonecznych , których członków pragnęli pozyskać do kościoła. Kulty te czciły niedzielę jako "dzień słońca", do czego zresztą nawiązuje nazwa niedzieli w wielu językach świata (ang. Sunday, niem. Sonntag) .


                               ********************************

(...)2. Gram w tą grę, ty w nią grasz, wpadasz na rzep o wygląd dbasz. Dobrze wiesz, masz już staż, samo nie zrobi się. Flaga na maszt. Przyszedł już czas na jakiś ruch, pięknych pań las przychodzi tu. Bo święcić znów święty dzień, więc chcesz czy nie musisz poświęcić się. Ona tu jest, niejedna,wiesz, czeka na ruch, na jeden gest. Szkoda już słów, wszystkie the best, to koncert i z końcem zaliczysz chrzest. Coś jeszcze chcesz? Czegoś ci brak? W twym mieście gra Sobota, brat. A ja, ot tak, płynę po scenie, ty właź do środka po rozgrzeszenie. 

Ref. Tak właśnie czasem chcemy żyć. (E,e. ESSA) Tańczyć i wrzeszczeć, zdrowie pić. (E,e. ESSA) Czy chcesz czy nie chcesz musisz przyjść. (E,e. ESSA). My tu w najlepsze gramy, pod stopami świat zmieniamy dziś.


Świat zmieniamy dziś. 
świat zmieniamy dziś. 
świat zmieniamy dziś. 
świat zmieniamy dziś. 

Tak właśnie czasem chcemy żyć. 
Tak właśnie czasem chcemy żyć. 

Tańczyć i wrzeszczeć, zdrowie pić.
Tańczyć i wrzeszczeć, zdrowie pić.

Czy chcesz czy nie chcesz musisz przyjść.
Czy chcesz czy nie chcesz musisz przyjść.

My tu w najlepsze gramy, pod stopami świat zmieniamy dziś.


*****************************************************************
Zmień producenta, dostawcę i aptekę, w której kupujesz sobie to świństwo, robiące z twojej głowy filozoficzną pustynię". 


To ktoś napisał, dla którego wiara w Boga jest ,,świństwem" Ja raczej tą wypowiedź wkleiłabym pod tekstem  tego utworu czyli dla tych którzy tak ,,świat zmieniają" Tańczyć i wrzeszczeć, zdrowie pić.
  ..ech..to dopiero pustynia w głowie(-;

robisz, robisz i nic z tego konkretnego nie wychodzi....ech..

....sprawy rozpoczęte, a żadna z nich nie jest ukończona – już tylko jeden krok do ciągłego zdenerwowania i przemęczenia pracą – robisz, robisz i nic z tego konkretnego nie wychodzi....ech..

Dziękuję Wam kochani za wasze komentarze.. kiepsko coś ze mną(-;

Zmęczony, jakbyś orał, na łóżko się rzucisz

Zmęczenie

Zapomnisz o tej chwili, gdy do domu wrócisz
I przymkniesz okiennice w sosnowym pokoju.
Zmęczony, jakbyś orał, na łóżko się rzucisz
I będziesz w cieniu drzemał po blasku i znoju.

Przez serce w okiennicy wpadnie promyk wąski,
Na ciemnej fotografii rozszczepi się w tęczę.
Spostrzeżesz przytrzaśnięte przez okno gałązki,
Włochaty bąk natrętnie do snu ci zabrzęczy.

I oddasz się ciężkiemu uśpieniu w niewolę
Pod tumanem dzieciństwa, co w oczy napłynie,
A tam łubinem wonnym szaleć będzie pole
I niebo obłokami pluskać się w głębinie.

Julian Tuwim
Rzecz Czarnoleska, Warszawa 1929

    Obrazek z sieci

                                           *************

Właśnie tak się czuję dziś. Jakbym ciężko pracowała.
 a w zasadzie nie robiłam wiele.

Obiecałam wnukom
 że po południu będę z tą drugą babcią się nimi zajmowała,
synowa w pracy, syn na drugiej zmianie
ale chyba nie pójdę..co się dziś ze mną dzieje...