http://kopruch.blazejczak.eu/2012/01/jak-zech-sie-na-muzyka-rychtuwol/
A co u mnie słychać?
Jak żech sie na muzyka rychtuwoł
Powiym Wom, moi roztomili, jak żech sie na muzyka za kawalerskich casow wybiyroł ze mojom lipstom Trudlom, a boło to we karnawale roku pańskigo… niy tego niy powiym, bo sie porachujecie wiela tyz to moga mieć lot a mom ich… no przyńdźmy do sprawy. Tak ongyfer boło to przed mojom żyniackom i bołech wtedy mody i niypiykny jako i dziś, ale to do rzecy niy przinoleży.
Miyszkołech we takym familoku co sie teroz blokym nazywo, co mi sie nic a nic niy podobo, bo bloki mi sie inacy i smutni kojarzom. Ancug wisioł wypucuwany na biglu we śranku, halbki wyglancuwane stoły wele nachtiszla, ślips wisioł na krołnlojchtrze a jo sie goloł na glanc przed trocha świdratym zdrzadełkym. Coby sie wprawić w dobro sztima karnawałowo, toch sie gwizdoł na przemian z mojym cyzym tanzszlagry i łod casu do casu szlukołech sie ze lagerki jasnego piwka. Noroz wtoś zazwonioł do dźwiyrzi.
– Jezderkusie coz robić? Bołech ganc goły, jak to przi golyniu — wiycie?
Myślołech, że to moja Trudla juz przilazła mi noprzeciw. Niywiela ponad to myślący, łotwiyrom dźwiyrze. Żodnego niy ma za niymi. Wystawiom łeb za dźwiyrze, gawca w lewo, w prawo. No żodnego niy widza. Noroz zrobioł sie cug i za dupom zatrzasły mi sie moje dźwiyrze. Jo goły na siyni ino ze brzitwom we ryncysku i z namydlonym pyskym.
– Jeronie, coz teroz robić? We pomiyszkaniu przeca żodnego niy ma.
Dźwiyrzi brzitwom niy łotworza, bo zomek mom stomiloński, futrziny ze mocnego dębu, zowiase żech niydowno przed złodziejami zasztopuwoł driny bolcami. Nic mi do łeba mondrego niy przichodzioło. We tym momyncie słysza, że z dołu wtoś idzie na wiyrch. Gefnołech bez gelynder — to szli betlyjkorze, bo jak roz boł przeca cas kolynduwanio.
– Coz robić? Niy moga dziecyskom tak sie nagi pokozać, bo zgorszynio nasieja na cołko ulica i bydzie łostuda jak diobli.
We tym strachu i sztramongu zazwoniołech do moji somsiadki Kowolicki ze nadziejom, że mi pożyco jakiś werkcojg i sie gibko moje dźwiyrze łotworza. Zwonia, zwonia i po cwortym zwonku drzwi sie łotworzoły. Jak mie Kowolicka łobocoła — tak padła zymdlono na dylowka we antryju.
– Jezderkusie, nowo biyda! Co z tom Kowolickom robić?
Zawarech dźwiyrze i skocołech do jeji kuchnie po gorcek wody i jom cuca. Przi drugym gorcku mi sie udało i jak łona mie spokopioła wtoch jest, to zrobioła sie blado jak kyjza, żech jom musioł zaniyś na szizlong do izby Tamech ji wszystko dokumyntnie wytabacoł. Patrzała na mie jak na gupigo. Boła jednak doś pojętno, ale wystowcie sie: co byście zrobiyli, kej by Wom za dźwiyrzami stanoł we ćmoku goły chop ze brzitwom w ryncysku, namydlony i z bardzo gupiom minom? Toz myśla, że byście tyz zymgleli. Poprosiołech Kowolicka ło jakiś szraubyncijer coby sie te moje pietrońske dźwiyrze łotworzić. Kowolicka niy miała żodnego inkszego nocynio ino siekyra we śrancku pod ausgusym. Polozech po nia. Coby jom wyciągnąć z pod tego ausgusa, toch sie musioł siednąć na rycka co wele niego stoła. Przepomniołech blank, że na ty rycce położołech moja brzitwa jagech brołwoda do gorcka na cucynie Kowolicki. Ta brzitwa leżała tak maszkytnie, że mi przerzła ta cyńść ciała, wtoro sie wstydza tu pomianuwać. Bołech za kwilka cołki spyrskany krwiom i loła sie łona zymie jak woda z kokotka. Musiołech jednak coś drabko zrobić, bo sytuacjo stowała sie coroz gupszo. Dopodech ta siekyra, wzion z rycki ta niyszczęsno brzitwa i… i we tym momyncie naroz wtoś zazwonioł do dźwiyrzi Kowolicki.
– Trza łotworzić drab — myśla.
Coby dali niy sioć zgorszynio swojym nagym wyglondym, toch wyciągnoł ze tualetki we antryju szuflodka coby tyn nojwiększy wstyd zakryć. Łotwiyrom dźwiyrze a tam za niymi betlyjkorze. Jak mie łobocyli, pokrwawionego, ze siekyrom i brzitwom w rynce i ze szuflodkom bez dna — cegoch wtedy niy wiedzioł — to sopnyli na słody i haidi uciykli na doł.
Jedyn sztok niży zrobioło sie nowe larmo, bo wtoś szoł na wiyrch i dostoł betlyjkom po gowie. Potym sie łokozało, że to boła moja lipsta — Trudla, co juz noprowda szła mi noprzeciw. Jo juz coroz mni pojmuwoł z tego co sie wyprawiało. Jak Trudla łobocoła tyn cołki tyjater: no mie z brzitwom, siekyrom, pokrwawionego i ze romkom zamiast szuflodki niży pępka i posuchała mojigo gupigo godanio, to ji sie gymbusia łotwarła jak klapa z gołębnika. Wzion żech sie wtyncos za te moje dźwiyrze a siekyrom poszło mi to doś gibko.
Zaś łod dugszego casu, bez dziurka we swoich dźwiyrzach, filuwała inkszo moja somsiadka — Lukascycka. Z tego co widziała, zdało ji sie, że to jest napad i zazwonioła na policyjo. Jak jo juz końcoł łodłupuwanie moich futrzin, to łoni juz byli.
Niy byda Wom powtorzoł tego co mi moj dziubecek — znacy Trudla — napyskuwoł, bo to mogom przecytać dziecka i bydzie nowe zgorszynie. Wpodech w taki sztres, żech ino som łobciągnoł halbka i poszołech spać. Dziwuwołech sie rano niypomiernie, cymu moje zdrzadło we antryju jest na wysokości pasa polepione flostrym a sztepdeka cołko we krwi?
Jesce chca na koniec pedzieć, że kejby niy moja Trudla i Kowolicka, tobych do Wielkanocy przesiedzioł we hereście.
To by boło tyla ło ty łostudzie.
**************************
Mieszkam na Śląsku a śląskiego tak naprawdę nie znam i mówić nie potrafię. Dlatego kiedy natrafiam na taki ,,cukiereczek" to się bardzo cieszę.
Jak znalazłam tu w sieci to opowiadanie , najpierw 2 razy to czytałam by raz to zrozumieć he he. Jest czas by się zabawić karnawałowo ,a jak nie ma się ku temu takiej możliwości jak ja tu teraz ,to przynajmniej coś zabawnego mogę sobie poczytać, a wam to wklejam,i kto chce może się pomęczyć. Ciekawa jestem kto przeczyta do końca ze zrozumieniem. Jak będzie taka potrzeba to służę za tłumacza. (mówić nie potrafię ale rozumieć to i owszem)
A co u mnie słychać?
Ano jak to u starej baby, mogę tylko o chorobie he he, choć śmieszne to nie jest.
Dziś w nocy prawie nie spałam i tylko z dużym oporem nie wezwałam pogotowie.
Strasznie mnie znów dopadło jakieś wyjątkowo paskudne zapalenie oskrzeli i w nocy myślałam że się uduszę.
Orkiestra która we mnie gra jest wyjątkowo donośna.
Wtóruje jej okropny kaszel .
Za godzinę następna porcja antybiotyku.
Zamiast faworków na które zupełnie straciłam apetyt.
No i tak to u mnie.
Lepiej sobie poczytajcie to naprawdę fantastyczne ,z poczuciem śląskiego humoru napisane opowiadanie.
