piątek, 27 lutego 2015

Spacerkiem po moim domu zdjęcia wyszukałam z albumu( ale tego już nacykałam hehe)









PIĄTEK, 27 LUTEGO 2015


Figowiec beniaminka tu na zdjęciu jeszcze dosyć małe ale w międzyczasie wyrosły już dosyc sporo (2 ,duży i mniejszy)

wymaga dużo światła, więcej niż inne figowce.W przeciwnym razie traci liście.
Podlewanie : Nie lubi nadmiaru wody i reaguje wtedy żółknięciem i zrzucaniem liści. W lecie podlewamy nie częściej niż 2 razy w tygodniu, a w zimie co 7-10 dni. Nigdy nie pozwalamy stać roślinom w wodzie.
Dobrze reaguje na codzienne zraszanie letnią wodą.
Gleba: Ziemia gliniasta z dodatkiem torfu.
Dokarmiamy w okresie wegetacji nawozem płynnym co 14 dni przy podlewaniu.
Liście czyścimy jeżeli spryskiwanie nie wystarcza. Preparatu do nadawania połysku używamy nie częściej niż co 2 miesiące.
Cięcie : Przycinamy roślinę, która wymyka się spod kontroli. Przeprowadzamy zabieg na wiosnę - gdy rusza wzrost. Rany zasypujemy węglem drzewnym. Figowce benjamina w starszym wieku wytwarzają korzenie powietrzne, których nie wolno obcinać.
Przesadzamy młode rośliny raz do roku, na wiosnę.Starszym wymieniamy górną warstwę ziemi w pojemniku.
Może być niestety atakowany przez szkodniki- mszyce, tarczniki, wełnowce lub przędziorki czy i wciornastki. Zwalcznie opisane w artykule szkodniki roślin doniczkowych.
Rozmnażanie Za pomocą sadzonek z wierzchołków pędów, na wiosnę. Ukorzeniamy w mnożarce w temp. około 24 st.C. Podłoże do ukorzeniania powinno składać się po połowie z torfu i piasku.
Zastosowanie:Roślina doniczkowa - najpopularniejszy z gatunków figowców o małych liściach..Jak wszystkie figowce nadaje się do mieszanych kompozycji ale większe okazy lepiej prezentują się posadzone pojedyńczo.
Ciekawostki: Beniaminki naturalnie występują od południa Azji po północną Australię i Wyspy Salomona. Jest oficjalnym drzewem miasta Bangkok.






SCudeńka! 2 przepiękne chińskie talerzyki!




w doniczkach też zdarzają się rośliny, na które trzeba szczególnie 

uważać. Wykonując wokół nich różnego rodzaju czynności pielęgnacyjne, nie wolno nam dotykać brudną ręką okolic oczu, ani twarzy. Zabiegów tych nie należy przeprowadzać również wtedy, gdy mamy na dłoniach skaleczenia lub otarcia. Substancje chemiczne szczególnie łatwo wnikają przez nie do naszego organizmu. Skutki ewentualnych zatruć mogą być rozmaite, począwszy od podrażnień, stanów zapalnych, uczuleń lub oparzeń skóry, aż po zaburzenia pracy organów wewnętrznych (np. serca, mózgu, wątroby), jeśli dojdzie do spożycia rośliny.
zroślicha to ta na szafce w koszyku

Szeflera nie wydziela żadnego zapachu.

Uprawa: Szeflery są dość łatwe w uprawie - dobrze udają się w mieszkaniu. Właściwie pielęgnowana może żyć długie lata.
Roślina jest bardzo tolerancyjna, znosi przeciągi i dym choć lubi świeże powietrze.
Jeśli chodzi o temperaturę to zimą najlepsza jest umiarkowana - nie niższa niż 12 st.C i nie wyższa niż 18 st.C. (ale zniesie też temperaturę wyższą). Latem można wystawić roślinę na zewnątrz.
Podlewamy latem dość obficie 2-3 razy w tygodniu a zimą raz w tygodniu. Korzystne jest spryskiwanie woda deszczową 2-3 razy w tygodniu.
Dokarmiamy latem co 14 dni połową zalecanej dawki nawozu płynnego.
Liście czyścimy jeżeli spryskiwanie nie wystarcza. Przecieramy wilgotną szmatką lub używamy środka do nabłyszczania liści , ale nie częściej niż co 2 miesiące.
Szaflery nie wymagają cięcia - obcina się jedynie czubki aby pobudzić rozgałęzianie.
Przesadzanie nie częściej niż co roku. Lepiej jest wymienić tylko górną warstwę ziemi w doniczce. Większym roślinom warto to robić co roku na wiosnę.
Może być niestety atakowana przezszkodniki - mszyce, tarczniki, wełnowce lub przędziorki. Zwalcznie opisane w artykuleszkodniki roślin doniczkowych.
Rozmnażanie albo z nasion wysiewanych w temp. 21-24 st.C Można też spróbować ukorzenić sadzonkę w wodzie.
Gleba: Ziemia gliniasta lub kompostowa z dodatkiem torfu i piasku.
Stanowisko: Lubi miejsca dobrze oswietlone ale nie bezpośrednio nasłonecznione latem. Daje sobie radę też w miejscach cienistych.
Zastosowanie:Roślina doniczkowa. Małe egzemplarze dobrze rosną w mieszanych kompozycjach. Duże okazy lepiej prezentują się samotnie.
Ciekawostki: Szeflery pochodzą z Australii i Nowej Zelandii.

Archiwum bloga