Co dziś na obiad piątkowy...

http://polki.pl/we-dwoje/pierogi;leniwe,artykul,929.html

Pierogi leniwe, leniwe kluski czy kopytka? Nazwa prawdopodobnie wzięła się stąd, że jest to rzeczywiście "leniwa" wersja pierogów. Twaróg w farszu, czy jak kto woli nadzieniu, który zazwyczaj ląduje wewnątrz pierożka, tym razem zostaje wmieszany na szybko do ciasta. No i nie trzeba mozolnie ich lepić! Tak więc pierogi leniwe są dla leniwych, ale nie tych pozbawionych smaku. Oto prosty i smaczny przepis na leniwe pierogi zwane też leniwymi kluseczkami. Danie kuchni polskiej w pełnej krasie. Trzeba znać.

Pierogi leniwe podsmażone na masełku /fot. Fotolia

Pierogi leniwe a kopytka

Czym się różnią pierogi leniwe od równie popularnych kopytek? Głównie tym, że w przypadku leniwych używa się dużo sera twarogowego. W przypadku kopytek głównym składnikiem są ziemniaki. Nazwy te często są stosowane zamiennie.

Sprawdź też: więcej przepisów na pierogi leniwe i kopytka

Leniwe pierogi - składniki:

• 
  
  ½ kg tłustego mielonego sera twarogowego
• 2-4 jajka
• 1 szklanka mąki pszennej
• sól
• 1 łyżka tartej bułki
• 1 łyżka masła

Pierogi leniwe z cynamonem i masełkiem - palce lizać! /fot. Fotolia

Jak przygotować leniwe pierogi?

Do sera dodać same żółtka jajek, szczyptę soli, wymieszać. Następnie dodać mąkę i jeszcze raz wymieszać. Ubić pianę z białek, dodać do masy serowej i delikatnie wymieszać.

Położyć ciasto na wysypanej mąką stolnicy, uformować wałek grubości 2cm, spłaszczyć, zrobić kratkę tępą stroną noża, kroić na ukos i gotować we wrzącej osolonej wodzie.

Gdy leniwe pierożki wypłyną na wierzch, wyjąć łyżką cedzakową na talerz. Podawać ze zrumienioną na maśle bułką tartą.

Z czym podawać leniwe pierogi?

Pierogi leniwe można podawać zarówno na słodko, jak i słono. Najczęściej podaje się je z cukrem, cynamonem, czy bitą śmietaną. Na słono dobrze smakują właśnie z bułką tartą, masełkiem, czy nawet skwareczkami. Leniwe pierożki można też podawać z kwaśną śmietaną tak jak pierogi ruskie lub traktować jako dodatek do mięs, gulaszu, dania głównego. My polecamy wypróbować także ze szpinakiem czy np. roszponką. Połączeń smakowych można tu wymyślić sporo, ogranicza nas tak naprawdę wyłącznie gust smakowy.

***********************************************************************************************************

I jeszcze trochę inny przepis.. 

Sposób przygotowania

1. Ziemniaki obierz, ugotuj w osolonej wodzie. Odcedź, przestudź, przeciśnij przez praskę.

2. Twaróg zmiel, przetrzyj przez sito. Zmiksuj z połową masła i żółtkami. Wymieszaj z ziemniakami. Zagnieć z mąką ziemniaczaną i ubitymi białkami.

3. Z ciasta formuj wałki, podsypując je mąką. Lekko je spłaszcz, krój ze skosa na kawałki. Kluski ugotuj.

4. Bułkę zrumień na pozostałym maśle. Wrzuć do niej kluski, wymieszaj. Podawaj z duszonymi owocami.

• MASŁO
 
• MĄKA PSZENNA
 
• JAJKA
 
• TWARÓG
 
• MĄKA ZIEMNIACZANA
• BUŁKA TARTA
 
• SÓL
 
• ZIEMNIAKI
 
• SOS OWOCOWY

Tego potrzebujesz:

• 30 dag ziemniaków
• 60 dag twarogu
• po 10 dag mąki ziemniaczanej i masła
• 3 jajka
• 5 dag mąki
• 2 łyżki tartej bułki
• sos owocowy
• sól

---

Zapisałam tu dziś danie  w sam raz na piątek. Ale jeszcze sama nie wiem co dziś sobie na obiad zrobię. Zobaczę co mam jeszcze z zapasów w mojej lodówce. Muszę kupić następne worki koksu, no i jeszcze prezent dla młodych na ich srebrne wesele. I w co się na ta okazje ubrać mam to także problem i z tej okazji robię porządek w moich szafach. Jednym słowem jakoś się nie nudzę tu sama w pustym domu. Puszczam sobie radio z muzyką karnawałową .. jest OK..

Miłego dnia zaglądającym tu do mnie życzę-;)))

Czemu nie pisać, skoro czynność ta przynosi mi ulgę! Ja, który nie mam nikogo, z kim mógłbym porozmawiać, czuję ulgę, kiedy przerzucam ciężar moich przeżyć na obce, wyimaginowane barki . Ale właściwie rozmawiam z sobą samym. Moje pisanie jest właściwie tylko monologiem.G. Hauptman

http://polki.pl/we-dwoje/jak;wzbudzic;sympatie;innych,artykul,34810.html

Poznaj 5 prostych sposobów, dzięki którym łatwiej będzie ci zrobić pozytywne wrażenie i zdobyć sympatię innych.

fot. Fotolia

1.Pamiętaj o uśmiechu

Uśmiech sprawia, że wydajesz się osobą sympatyczną i otwartą, a przez to o wiele bardziej pożądaną w kręgu znajomych. Pamiętaj tylko, że nic na siłę! Jeśli nie masz ochoty olśniewać szerokim uśmiechem lub takie zachowanie po prostu nie leży w twojej naturze, pogodny wyraz twarzy też załatwi sprawę.

2. Aktywnie słuchaj rozmówców

Nie chodzi tylko o to, żeby dać rozmówcy czas na wypowiedź. Spróbuj wyrazić swoje zainteresowanie, np. poprzez wtrącanie krótkich pytań uzupełniających lub zwykłe kiwnięcie głową. Zaciekawienie tym, co mówi do ciebie rozmówca z pewnością sprawi, że wydasz mu się o wiele bardziej sympatyczny.

3. Zapamiętuj imiona i fakty

Pomylenie imienia rozmówcy to jedno z największych towarzyskich faux pas. Równie ważne jest zapamiętywanie drobnych szczegółów dotyczących osoby, z którą rozmawiasz. Odwołanie się do nich przy następnej okazji to nie tylko świetny sposób na rozpoczęcie rozmowy, ale też znak, że osoba z którą rozmawiasz jest dla ciebie ważna.

4. Bądź sobą

Ludzie bardzo szybko zorientują się, że udajesz kogoś kim nie jesteś. W ten sposób narazisz się na utratę zaufania i niesmak, związany z postępowaniem wbrew sobie. Nie staraj się więc na siłę wpasować w towarzystwo. Miej więc swoje zdanie, śmiało opowiadaj o swoich pasjach.Pamiętaj, że to co inne często jest o wiele bardziej interesujące!

5. Nie krytykuj

Nawet, jeśli nie zgadzasz się z czyimś zdaniem, postaraj się wyrazić swoją dezaprobatę w możliwie dyplomatyczny sposób. Dzięki temu nie tylko wzbudzisz sympatię otoczenia, ale też zyskasz opinię osoby rozważnej, która umie bronić swojego zdanie bez zbędnych awan

******************************************************************************

.... pogodny wyraz twarzy też załatwi sprawę.

Aby do wiosny kochani....

Nie szukaj zakrętów Wdzięcznością dzień witaj jasny Zeznanie daj krótkie i proste Półmetek za tobą zgaśnie.

http://kormoran.bnx.pl/

	Katarzyna Marciniuk Pamięć posłuszna pokorą żyje w cierpliwości, Jej pojmowanie daleko niesie czas niedokończony. Drży uczuciami każdej powtórki I potrafi zapłakać A spóźnionym sercem nieubłagana Pamięć cieniem wymazana. Nie szukaj zakrętów Wdzięcznością dzień witaj jasny Zeznanie daj krótkie i proste Półmetek za tobą zgaśnie. Lista oczekujących Jest po słonecznej stronie We wszystkim jest taka cicha Wybiera wątki dziejowe. Widząc dla kogo się stara Powtórek żadnych nie czyni Ze śmiercią już teraz nie gada I sama siebie nie wini.

Ach ten luty, mam tak jakoś że pasuje mi tu ten wiersz Kasi...-;)))
Mojego Tatę zabrano do Rosji(razem z tysiącami innych cywilów) do internowania Ślązaków w lutym 1945 roku w dniu moich 8 urodzin, a umarł niestety także w moje urodziny w lutym 1947 roku 
W lutym 15; urodził się mój pierworodny, i w lutym,24 w 1990 roku się ożenił,(szykuje się srebrne wesele). Rozumiecie więc dlaczego tak mi ten luty...drży uczuciami...wspomnieniami...

znaleźć przyjaciela, który sprawia wrażenie, że ma dość czasu, by nas spokojnie wysłuchać.

CZASAMI MNIE TAK PO PROSTU TYLKO WYSŁUCHAJ

.

- Pierwszy raz samochód zepsuł się, gdy byliśmy gdzieś w Karolinie Północnej – opowiadała mi teściowa przez telefon. – Naprawiliśmy go, po czym nawalił nam znowu w Delaware.

Jednak najgorsze ze wszystkiego było to, co przytrafiło się nam na moście Yerrazano w godzinach szczytu.

Myślałam wtedy, że już nigdy nie uda nam się dotrzeć do domu.

- To brzmi rzeczywiście okropnie – użaliłam się nad nią,

gotowa natychmiast opowiedzieć jej w zamian swoją straszliwą historie o samochodzie,

który wysiadł mi o wpół do dziesiątej wieczorem na puściuteńkim parkingu centrum handlowego.

**

Ktoś jednak zapukał do drzwi mieszkania teściowej, musiała

więc kończyć rozmowę.

- Dziękuję ci za to, że mnie wysłuchałaś — dodała na do widzenia.

- Jednak najbardziej jestem ci wdzięczna, że nie opowiedziałaś mi swojej najgorszej przygody z samochodem.

Czerwona ze wstydu odwiesiłam słuchawkę.


Przez wiele kolejnych dni myślałam nad mądrością jej pożegnalnych słów.

Nie potrafię zliczyć, ile razy, gdy zaczynałam na coś narzekać – na kłótnie z synem,

zawodowe rozczarowania lub nawet problemy z samochodem

- moja przyjaciółka natychmiast wtrącała:

”To dokładnie jak u mnie”.

I nagle rozmawiałyśmy już tylko o jej niewdzięcznym dziecku,

jej beznadziejnym szefie,

jej cieknącym przewodzie paliwowym.

Mnie zaś pozostawało tylko kiwać głową w odpowiednich momentach,

zastanawiając się,

czy wszyscy nie cierpimy na przykry przypadek zaburzeń wyrażających się

w niezdolności okazywania innym uwagi.
**

Oczywiście nie ma nic bardziej naturalnego niż chęć pocieszenia wyczerpanej nerwowo przyjaciółki

zapewnieniami, że nie ona jedna znalazła się w trudnej sytuacji.

Jednak katastrofy życiowe są podobne do siebie jedynie z daleka.

Mąż Twojej przyjaciółki mógł stracić pracę tak jak Twój,

ale nie ma dwóch rodzin, które miałyby identyczne konta w banku czy plany awaryjne.

Mówienie „doskonale cię rozumiem”

może stanowić preludium do udzielenia rady: „

Ja w podobnej sytuacji postąpiłam tak a tak i Ty powinnaś zrobić to samo”.

**

Jednak gdy podróż do jakiegoś miejsca trwa trzykrotnie dłużej niż powinna albo Twoje dziecko dostaje wysokiej gorączki w środku nocy,

czy naprawdę chcesz słyszeć, jak Twoja przyjaciółka poradziła sobie z podobną sytuacją?

**

Gdy znajdujemy się w dołku psychicznym albo szalejemy ze szczęścia wszyscy marzymy,

by znaleźć przyjaciela, który sprawia wrażenie, że ma dość czasu, by nas spokojnie wysłuchać.

Ta umiejętność bycia z kimś, dzielenia jego bólu lub szczęścia jest podstawą prawdziwej empatii.

Na szczęście tej empatii bardzo łatwo się nauczyć.

**

Na przykład, od tamtej rozmowy z moją teściową tłumię w zarodku impuls przerwania przyjaciółce, która mi się zwierza.

Uczę się zwracać uwagę na zachowanie drugiej osoby, na język ciała, wyraz twarzy, ton głosu i to, co zostało niedopowiedziane.

Potrafię też łatwiej rozpoznać i docenić empatię, gdy to ja z niej korzystam.

**

Pewnego dnia zadzwoniłam do przyjaciółki, by poskarżyć się, że jestem zdenerwowana i nie potrafię się skoncentrować. 
- Chcesz o tym pogadać? – spytała.

Przez długą chwilę mówiłam bez ładu i składu.

W końcu podziękowałam jej za to, że mnie wysłuchała i zapytałam,

jak ona się czuje. 
- O mnie możemy porozmawiać jutro – powiedziała.

I to właśnie jest empatia.

Nie zawsze chcemy odpowiedzi i porad. Czasami pragniemy po prostu, by ktoś nas wysłuchał.

R. Israeloff

Ciekawa jestem co o tych mądrościach powyżej sądzicie.

 Bo ja z jednej strony przyznaję tu trochę racji ale nie  zupełnie.

 Bo to wszystko zależy od tego , no własnie.

 Tu na blogu to ja czasem właśnie oczekuję,

 by ktoś w komentarzu udzielał mi jakiejś rady,

 albo by napisał jakieś u siebie porównywalne wydarzenie.

Chleb kosztował 6,7 tysiąca zł?(te astronomiczne kwoty były skutkiem szalejącej inflacji jaką po sobie zostawił PRL)

20 lat temu: jak to z denominacją było
Byliśmy krajem samych milionerów

„Zasłoń palcem zera cztery”

20 lat temu Polska przestała być krajem samych milionerów. Lęk, co przyniesie nowy złoty, był silny. 

Polityka

Wszyscy na co dzień operowali milionami

Obiecałeś sto milionów, wyraźnie słyszałem, minęło tyle czasu, ja nic nie dostałem. Wałęsa dawaj moje sto milionów” – śpiewał na początku lat 90. Kazik Staszewski. „O co chodzi z tymi milionami?” – pyta na forum młody internauta, bo piosenka mu się podoba, ale jej nie rozumie. Dla niego to zamierzchłe dzieje. No i ta astronomiczna kwota. Sto milionów złotych – dziś to fortuna, ale kiedy Kazik upominał się o spełnienie rzuconej przez prezydenta Lecha Wałęsę obietnicy powszechnego uwłaszczenia, obowiązywały inne pieniądze. Przeciętna pensja to było ok. 5 mln zł. Chleb kosztował 6,7 tys. zł, litr mleka 5,7 tys. zł, kilogram schabu ok. 90 tys. zł. Najtańsze auto, czyli Fiat 126 – 80 mln zł, Polonez – 144 mln zł. Wszyscy na co dzień operowali milionami. Dla przedsiębiorców podstawową jednostką stały się miliardy, budżet liczono w bilionach złotych.

Te astronomiczne kwoty były skutkiem szalejącej inflacji, spadku,    

. Upadający system usiłował ratować się, drukując coraz więcej pieniędzy, które nie miały pokrycia w towarach i usługach. Kurczenie się złotego było wręcz namacalne: w 1989 r. pojawiła się aluminiowa moneta 1 zł wielkości dzisiejszego grosza. Wcześniejsze, kilkukrotnie większe złotówki znikały z rynku, bo były wykorzystywane przez rzemieślników jako surowiec do produkcji galanterii metalowej albo na budowach jako podkładki do przybijania papy.

************************************************************************

Kto jeszcze z nas pamięta tamte czasy..Tekst znalazłam w sieci. Wiecie że ja już chyba też trochę o tym zapomniałam, a przecież to nie było aż tak dawno temu, jak dla mnie oczywiście..

A dziś znalazłam to w necie;

http://pisanypiorem.blogspot.com/2014/02/jak-zaplanowac-budzet-domowy-do.html

(...)Czy wiesz ile kosztuje Cię miesięczne zużycie prądu czy wody? Jeżeli nie, robisz duży błąd! Tylko w ten sposób jesteś w stanie kontrolować wydatki miesięczne na media. 1 - go dnia każdego miesiąca spisuję liczniki: ciepłej wody, zimnej wody, ogrzewania oraz prądu - tylko te mam dostępne. W ten sposób zaoszczędziłam 150 zł rocznie na wodzie i 200 zł rocznie na prądzie.

Kiedy najlepiej zacząć planowanie budżetu? Najlepiej od zaraz! 

• Po przeczytaniu mojego wpisu weź se sobą notesik oraz długopis i spisz wszystkie liczniki. Następnie zapisz w kalendarzu/telefonie przypomnienie, aby spisywać je ostatniego dnia miesiąca lub pierwszego dnia miesiąca. 
• Zbieraj sumiennie wszystkie rachunki oraz pokwitowania płatnością kartą bankomatową.(...)

                                    *************************

Od dawna juz tak robię, i ciągle udoskonalam  oszczędzani jakąś nową metodą (ostatnio tak mam z paleniem przezucilam się z palenia węglem na koks,który zawsze mi się wydawał za drogi, a okazuje się że w eksploatacji wychodzi mi najkorzystniej, to taki tylko przykład) bo przecież musi mi wystarczać to co miesięcznie dostaję na utrzymanie domu i dla siebie, a nie są to wielkie pieniądze..

Najbardziej szarpie po kieszeni palenie centralnego za pomocą gazem. Dlatego korzystam z tego dobrodziejstwa jedynie awaryjnie kiedy zdrowie wysiada..
Jeszcze teraz boleśnie wspominam dopłatę do rachunków w 2013 roku kiedy ze względu na zły stan zdrowia paliłam gazem i kazano mi dopłacić 6000 zł, czyli za sezon przyszło płacić prawie 10ooo złotych. Na taki luksus to mnie naprawdę nie stać..(dom ma 3 poziomy, ale koksem palenie, to koszt o połowę tańszy..)

Kościół Wszystkich Świętych tu byłam dawno temu ochrzczona

Kościół położony jest na gliwickiej starówce 

Zdjęcia i tekst z sieci
.   

Jest to orientowana budowla trójnawowa, halowa, z trójprzęsłowym prezbiterium i czteroprzęsłowym korpusem, stylistycznie zaliczana do gotyckich świątyń śląskich.Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie. Ołtarz i ambona barokowe, drewniane.

Wieża kościoła gotycka, doskonale widoczna z Rynku. Wysokość wieży z krzyżem wynosi około 63 m (sam krzyż ok. 3 m) Od wiosny do jesieni wieża jest udostępniona turystom. Z tarasu widokowego (57,5 m), (279,5 m nad poziomem morza), przy dobrej widoczności można dostrzec Górę Świętej Anny, zachodnie pasmo Beskidów, oraz pasmo Jesioniki a nawet słowackiego Gerlacha (tylko kilka razy w roku). Na szczycie wieży znajduje się duży krzyż ustawiony w 1950 roku z okazji 700-lecia 

Wnioskując ze sposobu budowy obecnego kościoła, z cyfr umieszczonych nad głównym portalem (1504) i innych danych, powstanie kościoła określa się na lata 1450–1504.

Wyniosła i masywna wieża, przylegająca do korpusu od strony zachodniej, wzniesiona została na przełomie XV i XVI wieku, jako ostatni etap budowy kościoła. Założona na rzucie kwadratu, o niezwykle grubych murach, jest opięta umieszczonymi w narożach wydatnymi skarpami. Jej górna część posiada kształt ośmioboczny i zwieńczona jest galerią, której renesansowa balustrada została zrekonstruowana w XX wieku.

W 1601 r. pożar strawił wyposażenie wnętrza oraz dachy, ale przebudowa doprowadziła do okazałej formy. W XVII wieku pierwotną, ceglano-kamienną fakturę ścian i filarów pokryto tynkiem. W latach 1929 –1942 przeprowadzono gruntowną restaurację kościoła. Wtedy właśnie otrzymał obecny wygląd. Mury otrzymały wtedy okładzinę z cegły maszynowej, a wieża zwieńczenie w kształcie krenelażu. W latach 1930 –1933 nadbudowano również najwyższą część wieży oraz dodano łuki oporowe o ciekawym, rzadko spotykanym, kształcie. W górnej partii wieży, nad lapidarium, znajdują się dwie wieżyczki schodowe, założone na rzucie koła, mieszczące spiralne schody, na których wykuto kilkadziesiąt, częściowo zrekonstruowanych, znaków kamieniarskich. ^[2]

W 2004 roku dzięki staraniu PTTK został otwarty na wieży taras widokowy dla wiernych i turystów.

http://www.malanowicz.eu/mm/pasje/architektura/koscioly/Gliwice/kosciol_WS_archiv.htm

.

Wnętrze kościoła[edytuj | edytuj kod]

W kościele znajduje się sporo cennych zabytków takich jak: obrazy, monstrancje, relikwiarze, naczynia liturgiczne oraz przepiękny ołtarz główny, dwa ołtarze boczne i ambona które pochodzą z okresu baroku. We wnętrzu na szczególną uwagę zasługuje sklepienie sieciowe prezbiterium, zaś w nawach oddzielonych ośmiobocznymi filarami – gwiaździste. Pomiędzy nawą główną a prezbiterium istnieje ściana tęczowa z ostrołukiem.

• Ołtarz główny - o cechach wczesnobarokowych (2 tercja XVII wieku) jest dwukondygnacyjny i posiada bogatą dekorację rzeźbiarską z ornamentem małżowinowo-chrząstkowym. W części centralnej obraz Matki Boskiej w otoczeniu świętych, w górnej części Koronacja Matki Boskiej.
• Kaplica św. Krzyża – XV-wieczna kaplica o sklepieniu sieciowym przylegająca do prezbiterium od strony południowej. W kaplicy późnobarokowy ołtarz z II poł. XVIII wieku.
• Kaplica Matki Boskiej - wzniesiona została w II poł. XV wieku po południowej stronie korpusu. Na ścianach gotycka polichromia z 1470 roku, odkryta w latach 1933–1938. Sceny przedstawiają „Koronację Matki Boskiej”, „Pojmanie”, „Ostatnią Wieczerzę” i „Zdjęcie z Krzyża”. W kruchcie płyty nagrobne z XVI wieku.
• Ołtarz boczny od strony północnej - pochodzi z początku XVIII wieku. W części centralnej obraz Adoracja Najświętszego Sakramentu.
• Chrzcielnica - z XVIII wieku. Przestawiona scena Chrztu Chrystusa.(tu mnie chrzcili dawno temu)
• Organy - z parawanowym prospektem, uformowanym z rzędu piszczałek. Zbudowane zostały przez w latach 30. XX w. przez znaną na Górnym Śląsku opawską firmę Rieger i Kloss z Karniowa.
• Ambona - z XVIII wieku z płaskorzeźbą Chrystusa Dobrego Pasterza w zapleczu, a na baldachimie Chrystusa wręczającego klucze świętemu Piotrowi. Zdobienia w stylu rokoko.

W skarbcu kościelnym przechowywana jest wspaniała monstrancja ze sceną powrotu zwiadowców do Ziemi Kanaan, wykonana w 1687 r. przez złotnika Hansa Georga Kolbego.^[3]

http://wszystkichswietych.org/B1.swf 

 panorama wnętrza kościoła warto wpisać do wyszukiwarki i sobie to obejrzeć

http://www.gliwiczanie.pl/Historia/1626/obrona1.html


                      **************************

Sobota, ostatni dzień stycznia, karnawał w pełni .
 Dziś poszłabym chętnie na bal karnawałowy, gdybym miała z kim..
W takie dni brakuje mi partnera, którego towarzystwo dodawało by mi skrzydła ,bez względu na moja metrykę,i potańczyłabym jeszcze ,wszak nóżki sprawne i samopoczucie się mi wyraźnie poprawiło razem z poprawą zdrowia z którym prawie w całym styczniu mialam spore kłopoty.
 W czasach trwania mojego małżeństwa ,to nieraz naprawdę już miałam  dość  tych wszystkich balów i,zabaw i prywatek.
 Ale mój towarzyski mąż nie przepuszczał ani jednej okazji by się bawić .
 Czasem juz  zaczynali salę sprzątać, a Franek nie mógł się rozstać z parkietem. Sam nawet jeszcze już w płaszczu  na parkiecie podskakiwał hehe..kiedy ja już padałam ze zmęczenia, i tylko o łóżku marzyłam...ech na wspomnienia mi się dziś wzięło..

gdy inni wychwalają nasze zalety.(Zadzwoń pod 997 lub 112. Czemu? Bo to nielegalne tak dobrze wyglądać.)

Pochlebstwo a może to lizusostwo,czy to coś złego

 Ile osób woli nieprzyjemną prawdę od miłego  kłamstwa? 

 Nie zawsze pochlebstwa powinny być traktowane z odrazą.  Czasem jest to po prostu rozpaczliwa  prośba  o  akceptację. 

 Miłe słowa mówimy również wtedy, gdy chcemy sprawić komuś przyjemność i  wzmocnić  jego  pewność  siebie. 

 Albo najzwyczajniej w świecie lubimy daną osobę  i  dajemy  temu  wyraz. Nie  dajmy  się jednak podpuścić i nie  wierzmy we wszystko, co ci mówią lub piszą.  Przecież nikt nie jest  doskonały. 

 Nikt nie chciałby  mieć opinii  wazeliniarza.  Jednak prawda jest brutalna: wszyscy  się  podlizujemy,  choć  nie  każdy  się  do  tego  przyzna,  nawet  przed  sobą  samym.

  Uwielbiamy też słuchać,  gdy  inni  wychwalają  nasze  zalety.  Schlebiamy  innym,  by  zrobić  na  nich  pozytywne  wrażenie.  W każdym z nas tkwi potrzeba  akceptacji,  posiadania  przyjaciół,  bycia  docenianym. 

 I – co równie ważne – chęć odniesienia sukcesu w życiu  .

  Trudno sobie wyobrazić, by pomogło nam w tym obrażanie  innych  ludzi  czy  chłodny  do  nich  stosunek.

                                         ****************************

Ech łza się w oku kręci,,hehe dawno juz nikt dla mnie tak pięknie nie kłamał...


Dzwonili do mnie z nieba, że uciekł im jeden aniołek, ale nie martw się - nie powiem im gdzie jesteś.
*
Prosiłem Anioła żeby Cię pilnował, ale On odmówił! Powiedział że Anioł Aniołka nie musi pilnować...
*

Zadzwoń pod 997 lub 112. Czemu? Bo to nielegalne tak dobrze wyglądać.
*
Piękne są przeboje, lecz najpiękniejsze są oczy Twoje.
*

Czasem bym oddał parę lat mego życia za jedna chwilę z Tobą.