http://kopruch.blazejczak.eu/2012/01/jak-zech-sie-na-muzyka-rychtuwol/
A co u mnie słychać?
Jak żech sie na muzyka rychtuwoł
Powiym Wom, moi roztomili, jak żech sie na muzyka za kawalerskich casow wybiyroł ze mojom lipstom Trudlom, a boło to we karnawale roku pańskigo… niy tego niy powiym, bo sie porachujecie wiela tyz to moga mieć lot a mom ich… no przyńdźmy do sprawy. Tak ongyfer boło to przed mojom żyniackom i bołech wtedy mody i niypiykny jako i dziś, ale to do rzecy niy przinoleży.
Miyszkołech we takym familoku co sie teroz blokym nazywo, co mi sie nic a nic niy podobo, bo bloki mi sie inacy i smutni kojarzom. Ancug wisioł wypucuwany na biglu we śranku, halbki wyglancuwane stoły wele nachtiszla, ślips wisioł na krołnlojchtrze a jo sie goloł na glanc przed trocha świdratym zdrzadełkym. Coby sie wprawić w dobro sztima karnawałowo, toch sie gwizdoł na przemian z mojym cyzym tanzszlagry i łod casu do casu szlukołech sie ze lagerki jasnego piwka. Noroz wtoś zazwonioł do dźwiyrzi.
– Jezderkusie coz robić? Bołech ganc goły, jak to przi golyniu — wiycie?
Myślołech, że to moja Trudla juz przilazła mi noprzeciw. Niywiela ponad to myślący, łotwiyrom dźwiyrze. Żodnego niy ma za niymi. Wystawiom łeb za dźwiyrze, gawca w lewo, w prawo. No żodnego niy widza. Noroz zrobioł sie cug i za dupom zatrzasły mi sie moje dźwiyrze. Jo goły na siyni ino ze brzitwom we ryncysku i z namydlonym pyskym.
– Jeronie, coz teroz robić? We pomiyszkaniu przeca żodnego niy ma.
Dźwiyrzi brzitwom niy łotworza, bo zomek mom stomiloński, futrziny ze mocnego dębu, zowiase żech niydowno przed złodziejami zasztopuwoł driny bolcami. Nic mi do łeba mondrego niy przichodzioło. We tym momyncie słysza, że z dołu wtoś idzie na wiyrch. Gefnołech bez gelynder — to szli betlyjkorze, bo jak roz boł przeca cas kolynduwanio.
– Coz robić? Niy moga dziecyskom tak sie nagi pokozać, bo zgorszynio nasieja na cołko ulica i bydzie łostuda jak diobli.
We tym strachu i sztramongu zazwoniołech do moji somsiadki Kowolicki ze nadziejom, że mi pożyco jakiś werkcojg i sie gibko moje dźwiyrze łotworza. Zwonia, zwonia i po cwortym zwonku drzwi sie łotworzoły. Jak mie Kowolicka łobocoła — tak padła zymdlono na dylowka we antryju.
– Jezderkusie, nowo biyda! Co z tom Kowolickom robić?
Zawarech dźwiyrze i skocołech do jeji kuchnie po gorcek wody i jom cuca. Przi drugym gorcku mi sie udało i jak łona mie spokopioła wtoch jest, to zrobioła sie blado jak kyjza, żech jom musioł zaniyś na szizlong do izby Tamech ji wszystko dokumyntnie wytabacoł. Patrzała na mie jak na gupigo. Boła jednak doś pojętno, ale wystowcie sie: co byście zrobiyli, kej by Wom za dźwiyrzami stanoł we ćmoku goły chop ze brzitwom w ryncysku, namydlony i z bardzo gupiom minom? Toz myśla, że byście tyz zymgleli. Poprosiołech Kowolicka ło jakiś szraubyncijer coby sie te moje pietrońske dźwiyrze łotworzić. Kowolicka niy miała żodnego inkszego nocynio ino siekyra we śrancku pod ausgusym. Polozech po nia. Coby jom wyciągnąć z pod tego ausgusa, toch sie musioł siednąć na rycka co wele niego stoła. Przepomniołech blank, że na ty rycce położołech moja brzitwa jagech brołwoda do gorcka na cucynie Kowolicki. Ta brzitwa leżała tak maszkytnie, że mi przerzła ta cyńść ciała, wtoro sie wstydza tu pomianuwać. Bołech za kwilka cołki spyrskany krwiom i loła sie łona zymie jak woda z kokotka. Musiołech jednak coś drabko zrobić, bo sytuacjo stowała sie coroz gupszo. Dopodech ta siekyra, wzion z rycki ta niyszczęsno brzitwa i… i we tym momyncie naroz wtoś zazwonioł do dźwiyrzi Kowolicki.
– Trza łotworzić drab — myśla.
Coby dali niy sioć zgorszynio swojym nagym wyglondym, toch wyciągnoł ze tualetki we antryju szuflodka coby tyn nojwiększy wstyd zakryć. Łotwiyrom dźwiyrze a tam za niymi betlyjkorze. Jak mie łobocyli, pokrwawionego, ze siekyrom i brzitwom w rynce i ze szuflodkom bez dna — cegoch wtedy niy wiedzioł — to sopnyli na słody i haidi uciykli na doł.
Jedyn sztok niży zrobioło sie nowe larmo, bo wtoś szoł na wiyrch i dostoł betlyjkom po gowie. Potym sie łokozało, że to boła moja lipsta — Trudla, co juz noprowda szła mi noprzeciw. Jo juz coroz mni pojmuwoł z tego co sie wyprawiało. Jak Trudla łobocoła tyn cołki tyjater: no mie z brzitwom, siekyrom, pokrwawionego i ze romkom zamiast szuflodki niży pępka i posuchała mojigo gupigo godanio, to ji sie gymbusia łotwarła jak klapa z gołębnika. Wzion żech sie wtyncos za te moje dźwiyrze a siekyrom poszło mi to doś gibko.
Zaś łod dugszego casu, bez dziurka we swoich dźwiyrzach, filuwała inkszo moja somsiadka — Lukascycka. Z tego co widziała, zdało ji sie, że to jest napad i zazwonioła na policyjo. Jak jo juz końcoł łodłupuwanie moich futrzin, to łoni juz byli.
Niy byda Wom powtorzoł tego co mi moj dziubecek — znacy Trudla — napyskuwoł, bo to mogom przecytać dziecka i bydzie nowe zgorszynie. Wpodech w taki sztres, żech ino som łobciągnoł halbka i poszołech spać. Dziwuwołech sie rano niypomiernie, cymu moje zdrzadło we antryju jest na wysokości pasa polepione flostrym a sztepdeka cołko we krwi?
Jesce chca na koniec pedzieć, że kejby niy moja Trudla i Kowolicka, tobych do Wielkanocy przesiedzioł we hereście.
To by boło tyla ło ty łostudzie.
**************************
Mieszkam na Śląsku a śląskiego tak naprawdę nie znam i mówić nie potrafię. Dlatego kiedy natrafiam na taki ,,cukiereczek" to się bardzo cieszę.
Jak znalazłam tu w sieci to opowiadanie , najpierw 2 razy to czytałam by raz to zrozumieć he he. Jest czas by się zabawić karnawałowo ,a jak nie ma się ku temu takiej możliwości jak ja tu teraz ,to przynajmniej coś zabawnego mogę sobie poczytać, a wam to wklejam,i kto chce może się pomęczyć. Ciekawa jestem kto przeczyta do końca ze zrozumieniem. Jak będzie taka potrzeba to służę za tłumacza. (mówić nie potrafię ale rozumieć to i owszem)
A co u mnie słychać?
Ano jak to u starej baby, mogę tylko o chorobie he he, choć śmieszne to nie jest.
Dziś w nocy prawie nie spałam i tylko z dużym oporem nie wezwałam pogotowie.
Strasznie mnie znów dopadło jakieś wyjątkowo paskudne zapalenie oskrzeli i w nocy myślałam że się uduszę.
Orkiestra która we mnie gra jest wyjątkowo donośna.
Wtóruje jej okropny kaszel .
Za godzinę następna porcja antybiotyku.
Zamiast faworków na które zupełnie straciłam apetyt.
No i tak to u mnie.
Lepiej sobie poczytajcie to naprawdę fantastyczne ,z poczuciem śląskiego humoru napisane opowiadanie.
A ja myślałam, ze Ty napiekłas faworków i się objadasz, a Ty bidulko znowu chora. Teraz taka paskudna pora, bo mglisto, mokro, wieje i zarazki się mnożą. Mrozu się boimy, ale lepszy już mróz niż taka rozmemłana pogoda.
OdpowiedzUsuńUla, tekst przeczytałam i dużo pojęłam, Przeczytam jeszcze raz, to chyba zajarzę wszystko. Wiele lat przebywałam wśród Ślązaków, więc dużo rozumiem, a czego nie rozumiem, to sie domyślę. Pozdrawiam Uleczko i życzę zdrowienia.
Azalia ja się muszę zmuszać do jedzenia. Wczoraj jednego paczka zjadłam bo mi synowa kupionego ze sklepu przyniosła. U nas w domu prócz babci nikt nie umiał śląskiego. A okazuje się że w każdej wsi inaczej mówią. Aha, jeszcze moja teściowa znała śląski, bo Ona z przedmieść Pyskowic pochodziła. Rodzice mieszkali w Gliwicach i znali tylko jeden wówczas tu obowiązujący urzędowy język. ma to ten plus że znam ten język i mogę sobie programy zachodnie oglądać. Chyba bardziej przydatne niż ten nasz śląski.Okropnie jest chorować. Dziękuje za życzenia zdrowia i za komentarz. Uściski serdeczne-;))
UsuńKomiczny tekst, ale napisać niektóre wyrazy niełatwo. Też miałam sąsiadkę Lukaszczyczkę haha
OdpowiedzUsuńUleczko poczytaj sobie o majeranku, czarnym kminku i prawoślazie (działa bardzo wykrztuśnie). Bądź zdrowa!!! Adela
To tak się nazwiska odmienia tu na Śląsku. Pamiętam jak taki u nas inżynier bardzo pośmiewny człowiek w naszym biurze dla hecy odmieniał czasem nazwiska pań z kocówką na g. Zamiast Koenig odmieniać na Koeniżanka, odmieniał Koenigówna hi hi. Adela już dziś mi lepiej bo chyba nareszcie antybiotyk zaczyna działać.Tobie również zdrowia życzę i dzięki serdeczne za ten komentarz i dobre rady-;))
UsuńKarnawały , karnawały, kiedyś bardzo dużo bawiłam się w karnawałach :-)
OdpowiedzUsuńChętnie i dziś bym sobie na parkiecie podskoczyła he he. Pozdrawiam srerdeczniw
OdpowiedzUsuńMyślę Uleczko,że poprzednia choroba nie była doleczona, stąd znowu kaszlesz. Przy takiej pogodzie nie trudno o chorobę. Opowiadanie przeczytałam z wielkim trudem, sporo zwrotów nie rozumiem. Podobają mi się jednak gwary tak śląska jak góralska czy inne. Świadczą o przywiązaniu do swojej kultury. Sciskam Cię mocno, życzę szybkiej poprawy zdrowia :))
OdpowiedzUsuńAniu, myślę podobnie,że to dalszy ciąg tego paskudztwa które mi się po koniec października przyplątało. To jakaś wyjątkowa zaraza. . Mnie się nie wszystkie gwary (język śląski podobno nie jest gwarą) Podoba mi się śląski w wydaniu tego górniczego. A ten opolski jakoś mniej.Ja się dopiero w pracy osłuchałam śląskiego. W moim rodzinnym środowisku tak się już nie mówiło.A w tym opowiadaniu są zwroty które i ja wcześniej nie znałam. Tobie także zdrowia życzę Aniu. Uściski serdeczne-;)).
OdpowiedzUsuńTo by boło tyla ło ty łostudzie. Tłumaczenie- to by było tyle o tej kłótni. Teraz wiem co to łostuda, bo tez nie wiedziałam
OdpowiedzUsuńTo ja tak jak ty,jestem rodowitą Ślązaczką ,a mówie czysto po Polsku czego nie moge pedzieć:)o moich dwóch siostrach hahahah ale rozumiem wszystko
OdpowiedzUsuńMiałam koleżankę rodowita katowiczankę. Prześlicznie wychodziła w tym jej wydaniu ta Godka. Slonsko . Od niej się trochę tej Godki nauczyłam, ale nie wszystko jeszcze znam. Że kłótnia to łostuda nie wiedziałam
OdpowiedzUsuńUleczko,przeczytałam na głos aby mój mąż też się pośmiała,bo jak wiesz ostatnio nam mało do śmiechu,najbardziej to się śmiał jak kaleczę sobie język i mam trudności z przetłumaczeniem niektórych wyrazów...))Śmiechu dostarzyłaś mam Uleczko na cały tydzień.Dziękuję! My chorujemy od końca listopada ,a kaszlel zawsze odpuszczcza nas wraz z nadejściem wiosną,ale Tobie życzę abyś wcześniej wyzdrowiała.Mama już tydzień w domu po szpitalu,dzisiaj kupilismy jej balkonik typu 'ambona" na 4-ch kółeczkach ,tylko przeszkoda sa drewniane progi.Jeszcze taką wyższą wkładkę na muszlę.Powiem Ci,że takie cuda i cudeńka teraz można kupić w tych sklepach medycznych,że głowa mała,ceny też z kosmosu,do tego balkoniku dopłaca 168 zł NFZ ,ale i tak dzisiaj portfel uszczuplony o 430 zł. Na razie jest zadowolona....:-)
OdpowiedzUsuńTak mało mnie w sieci,czasami zagladam na moje ulubione bardzo póżno w nocy,ale nie mam już siły nic napisać.W poniedziałek żegnaliśmy moją kuzynkę 58 lat,wylew i śmierć,istna tragedia w rodzinie,najbardziej przeżyła to moja 83-letnia ciocia, siostra mojego taty a Matka mojej zmarłej kuzynki,o mężu i dzieciach nie będę pisała.Moja Mama wiadomo nie była w stanie uczestniczyć w tej smutnej ostatniej posłudze,ale dała na mszę św. za jej duszę i bardzo płakała,że ona modli sie codziennie i prosi już o śmierć a Pan Bóg powołuje do siebie coraz to młodsze osoby...Życzę Ci Uleczko szybkiego powrotu do zdrowotności,ale ta wrednota pogoda wg mnie jest winna wszelkim chorobą .Uściski serdeczne ślę ! ***alutka***
Cieszę się Alutko że opowiadanie się podoba. Takie w sam raz na karnawał i te nasze doły dnia codziennego. Progi nie są dobrym rozwiązaniem w mieszkaniu. U mnie także jeszcze są, bo kiedyś tak się robiło. niestety w starszym wieku to dopiero wszystko wychodzi i czasem nie da się tego przerobić. Bardzo dużo upadków jest spowodowanych właśnie przez progi albo przez schody. Alutko ja także już od końca października choruję i oby wreszcie antybiotyk pomógł bo strasznie się tym razem duszę. A śmierć własnego dziecka dla matki zawsze jest czymś strasznym i jeszcze do tego kiedy matka jest w podeszłym wieku i przeżyje swoje własne dziecko. Podobnie synowa była niedawno na pogrzebie swojego szefa który też zmarł nagle a nad grobem jego 87 ojciec. To bardzo przygnębiający widok. Życzę zdrowia Alutko i serdecznie dziękuję ci za ten komentarz. Uściski serdeczne-;))
UsuńUleczko miła,wiesz doskonale,że mało mnie u Ciebie i innych moich ulubionych blogach,ale jak znajduję trochę wiecej czasu to opisuję hurtem wszystko,może chaotycznie,ale szczerze prosto z serca jak tylko potrafię,za interpunkcję i byki oczywiście przepraszam wszystkich czytających polonistów...Omijajcie najlepiej moje notki i nie krytykujcie ,proszę. Uleczko bedzie dobrze,tego Tobie ,sobie i wszystkim zaglądającym do Ciebie z ciepłym słowem otuchy życzę. ***alutka***
UsuńA mnie z centralnej Polski nie wchodzi bo mało rozumiem, wujek mamy brat ożenił się ze Ślązaczka i powiem , ze jak do nich pojechałam to na początku nie mogłam zrozumieć co do siebie mówią, Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego weekendu
OdpowiedzUsuńAlutko tym się nie przejmuj bo jak już zauważyłaś ja podobnie piszę i też już przestałam się tym za bardzo martwić że gorzej piszę od innych, choć też bym tak chciała. Ale ja piszę od serca i z marszu i tak to potem kochana nam wychodzi. Ale ważne o czym piszemy, od tego jak, bo nie dla kasy i do gazety piszemy he he. Miłego dnia ci życzę.
UsuńPodobno Kaszubski bardziej dla nas niezrozumiały Alinko. Nie dziwię się że niewiele z tego opowiadania zrozumiałaś. Pozdrawiam i wzajemnie życzę miłego weekendu-;)
OdpowiedzUsuńNie wszystko zrozumialam, ale buzka wykrzywila mi sie w usmiechu...
OdpowiedzUsuńSerdecznosci
Judith
Trochę to i tak już wiele. Zresztą można wiele tekstu samemu,, dośpiewać ". Cieszę się Judith z tego uśmiechu. Serdeczności wzajemne-;)
OdpowiedzUsuńZdrowia!!:)
OdpowiedzUsuńWzajemnie Miśka, ty dzielna kobieto!!!-;)))))
Usuń