We wrześniu nad Chorwacją szalały burze i towarzyszące im straszne ulewy.
W telewizji podano że w Splicie(u nas w Omiszu było to samo)
było takie oberwanie chmury podczas którego na metr kwadratowy w ciągu 15 minut spadło 60 litrów wody,
co spowodowało że jezdnie w centrum miasta zamieniły się w rwące potoki.
Ale tylko na szczęście przez 2 dni. Poza tym było cudnie!!
Kurort Omisz
(Regiony / Środkowa Dalmacja - Omisz)
Wysokie góry stromo schodzące wprost do Adriatyku nadają Omisziowi niepowtarzalnego charakteruk
Wpisać link i podziwiać uroczy Omisz .serdecznie zapraszam bo naprawdę warto
Ten kotek nas polubił
t
Po prawej wejście do ,,Apartamentu" (tak się to tu nazywa) dwie oddzielne sypialnie, łazienka z prysznicem ,i kuchnia z całym wyposażeniem( dla mnie po prostu super sprawa) całość za 50 euro doba dla 7 osób,(nas było tylko troje) Tuż obok restauracja, kawiarnia, miejsce do grilla z całym wyposażeniem i lodówkami na napoje
Za tym murkiem po lewej stronie zdjęcia było nasze piękne lokum z widokiem na morze i tu schodziłam codziennie z moim kubkiem porannej kawy, którą piłam na plaży siedząc na ulubionej skałce nad samym morzem ech....rozmarzyłam się hehe,
Nasza plaża
Nasza plaża
Palmy w Splicie
Chorwacki Split, stolica nadmorskiej krainy Dalmacji, to najlepszy przykład miejsca określanego mianem muzeum na otwartym powietrzu. Dosłownie – miejskie ulice, to dawane korytarze cesarskiego pałacu, jaki wystawił tutaj rzymski suweren Dioklecjan.
Historia Splitu zaczyna się wraz z początkiem naszej ery. Najpierw w okolicach dzisiejszego miasta powstała iliryjsko-grecka osada Aspalathos , a w I wieku naszej ery Rzymianie założyli tu miasto o nazwie Solana, które w szybkim tempie zostało stolica rzymskiej prowincji Illirycum. Rozkwit miasta wiąże się z postacią cesarza Dioklecjana, który w 295 roku n.e. rozkazał wybudować nad samym brzegiem Adriatyku olbrzymi pałac, wzorowany na legionowych obozowiskach. Budowę pałacu, którego kubatura wynosiła – bagatela - ok. 38 rys, metrów kwadratowych, ukończono w 305 roku.
Po śmierci Dioklecjana pałac tał się miejsce zesłań byłych cesarzy i możnych. W 615 roku po zburzeniu Salony przez Słowian i Awarów na Terenia pałacu osiedli się ludzie, którzy ocaleli z tego pogorzeliska. W tym okresie zdemontowano znaczną cześć pałacu - do budowy domów i ulic używano elementów z jego murów..
Od Ix wieku na okoliczne tereny zaczęła napływać ludność słowiańska, która z czasem zdominowała rdzennych mieszkańców.
W następnych wiekach miasto należało do królów węgiersko-chorwackich, potem do Bizancjum, by od 1420 znaleźć się pod władzą Wenecji. W 1797, po upadku Wenecji, miastozajęła Austria. W 1918 roku Split wszedł w skład Jugosławii, a podczas II Wojny Światowej najpierw znajdował się pod okupacją włoską (1941-43), by we wrześniu 1943 trafić w ręce Niemców. Po wyzwoleniu w październiku 1944, miasto powrotem weszło w skład Jugosławii. Po rozpadzie tego kraju i wojnie na Bałkanach, Split został częścią Chorwacji (podczas działań wojennych od bombardowań ucierpiała część nadbrzeżna miasta).
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pa%C5%82ac_Dioklecjana_w_Splicie#mediaviewer/File:Split07(js).jpg
O pałacu więcej na linku powyżej(wpisać w wyszukiwarkę)
dałam chłopakom zarobić hehe, 10 kuna(przelicznik 5 zł polskie)
http://www.podroze.pl/wasze-wyprawy/relacje/relacja/split-w-palacu-dioklecjana,3909/
Uleczka w Splicie
Zdjęcia robiłam moją komórką.
Jest ! Ale niespodzianka ! Tam ~Uleczkę poniosło, a co - należało Jej się ! Podobno tam pięknie. Witaj. Tyle na początek. Pozdrawiam. :)
OdpowiedzUsuńNarobiłam się dziś segregując zdjęcia . Miłe pamiątki po niezapomnianych chwilach. Ale cieszę się że już jestem u siebie w domu i tu z wami. Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie-;))
UsuńPięknie, Uleczko :))) Zahaczyłaś o raj, bo z nim utożsamia się Chorwację. Teraz złap oddech i złóż relację z pobytu. Buziaczki ślę :)))))
OdpowiedzUsuńPiękna ta Chorwacja. Dobrze że mnie prawie siłą wyciągnęli hehe. Buziaczki wzajemne-;))
Usuńnawet nie pytam , jak było bo widzę uśmiech i zadowolenie
OdpowiedzUsuńStrasznie to daleko . Jedzie się i jedzie. W tamtą stronę nocą i w deszczu, prowadziła samochód synowa, za to droga powrotna w dzień i ciekawe okolice i piękne widoki z okna samochodu jadąc przez Słowenię,Austrię, i Czechy. Ale warte tego trudu .Pozdrawiam Klarko-;)
OdpowiedzUsuńUleczko, świetnie wyglądasz i widac po Twojej minie, że cały pobyt bardzo Ci służył.
OdpowiedzUsuńDaleko- ale za to ładnie było i podobało Ci się. Hmmm, poranna kawa nad morzem - to jest to co tygrysy lubią!!! No a teraz masz nieco podładowane akumulatory chorwackim
słońcem i furę miłych wspomnień na jesienne dni.
Miłego, ;)
Dorosłe już wnuki mają własne towarzystwa, i z rodzicami nie zawsze jest im po drodze , to miałam okazję się doczepić do starszego syna i milej synowej. I w ten sposób zaliczyłam morze adriatyckie, i pierwszy raz jadłam małże hehe. Pozdrawiam Anabell
OdpowiedzUsuńOjej, Uleczko, to Ty w bajce byłaś!!!!
OdpowiedzUsuńI jeszcze tacy przystojni chłopcy Ci towarzyszyli /zdjęcie/ i bronili Cię!!!!
Wyobrażam sobie jak fajnie tam było:-)
A na tych zdjęciach to SUPER Babcia Uleczka z Ciebie!!!
Serdeczności:-)
Dziękuje Stokrotko za tak miłe komplementy.Ci chłopcy to tam sobie dorabiali hehe, nawet im mało było tych 10 kun,ale ja juz tam cienko pieniędzmi przędłam.Dziś juz na moim balkonie buzię do słońca wystawiłam. Fajnie było ale w domu tez niczego sobie.Buziaki serdeczne-;))
OdpowiedzUsuń